بررسی چالش جدید هوش مصنوعی در موسیقی
ظهور سیستم‌های هوش مصنوعی که قادر به خلق ترانه‌ها هستند، چالش جدید هوش مصنوعی در موسیقی را برای صنعت موسیقی به وجود آورده است. این پدیده بحث‌های زیادی درباره مفاهیمی مانند خلاقیت، حقوق مالکیت فکری و توسعه صنعت موسیقی برانگیخته است. برخی هنرمندان، استودیوهای ضبط و کارشناسان حقوقی به این موضوع علاقه‌مند شده و سوالات مهمی را مطرح کرده‌اند که بر لزوم یافتن تعادل بهینه بین تکنولوژی و کار انسانی تاکید دارند.
تلاش هوش مصنوعی برای تقلید از یک نامزد جایزه گرمی
برای نشان دادن وضعیت کنونی هوش مصنوعی در موسیقی، بیایید به مثال تیفت مریت، موسیقیدان سبک کانتری، توجه کنیم. ترانه “Traveling Alone” او به دلیل حضور در اسپاتیفای، شناخته شده‌ترین قطعه اوست. این ترانه به یک جاده باز و توانایی سفر کردن تنهایی میپردازد. پس از درخواست از سایت هوش مصنوعی موسیقی اودیو برای خلق “ترانه آمریکانا تیفت مریت”، بلافاصله با “Holy Grounds” به نویسنده پاسخ داد.
به طور خاص، ترانه شامل اشعاری درباره رانندگی در جاده‌های قدیمی و نگاه کردن به تغییرات میدان‌ها و آسمان‌ها بود. به طور طبیعی، آثار تیفت مریت به طور کامل منحصر به فرد نیستند. مریت، خواننده و ترانه‌سرای نامزد جایزه گرمی، از نتیجه راضی نیست. او اظهار داشت که “تقلید شایستگی قرار گرفتن در هیچ آلبوم من را ندارد.” با این حال، خواننده اتهام جدی‌تری به محتوای تولید شده دارد. او آن را تجلی خلاقیت نمیداند، بلکه بیشتر شبیه دزدی میداند.
اتحاد هنرمندان در نگرانی
موضع مریت با شرایط بسیاری در صنعت موسیقی همخوانی دارد. در آوریل، او با گروهی از هنرمندان برجسته از جمله بیلی آیلیش، نیکی میناژ و استیوی واندر پیوست و نامه‌ای سرگشاده را امضا کرد. این سند هشدار داد که موسیقی تولید شده توسط هوش مصنوعی، که بر اساس ضبط‌های آنها آموزش دیده، میتواند خلاقیت را تضعیف کند و هنرمندان انسانی را به حاشیه براند.
اقدامات قانونی
این موضوع تنها به خوانندگان فردی محدود نمیشود، بلکه شرکت‌های بزرگ ضبط نیز تحت تاثیر قرار میگیرند. اخیرا، سونی موزیک، گروه موسیقی یونیورسال و وارنر موزیک از اودیو و یک شرکت دیگر هوش مصنوعی موسیقی به نام سونو شکایت کرده‌اند. آنها اولین شرکت‌هایی در صنعت موسیقی هستند که به نبرد حقوقی بر سر ترانه‌های ساخته شده توسط هوش مصنوعی پیوسته‌اند، نبردی که تازه در دادگاه‌ها آغاز شده است.
اهمیت این وضعیت توسط میچ گلیزر، مدیرعامل انجمن صنعت ضبط آمریکا (RIAA)، برجسته شد. او به شکایات به عنوان پاسخی به “کپی‌های بی‌شرمانه انبوهی از ضبط‌ها برای پر کردن بازار با تقلیدهای ارزان و جذب شنوندگان و درآمد از هنرمندان و ترانه‌سرایان واقعی انسانی” اشاره کرد. با این حال، او همچنین به پتانسیل هوش مصنوعی اشاره کرد که هوش مصنوعی وعده‌های بزرگی دارد، اما تنها در صورتی که بر اساس یک پایه محکم، مسئولانه و دارای مجوز ساخته شود.
پاسخ شرکت‌های هوش مصنوعی در پاسخ‌های اولیه دادگاه، اپلیکیشن سونو و اودیو از فناوری خود دفاع کرده‌اند. علاوه بر این، شرکت‌ها به نگرانی‌ها و ترس‌های گذشته صنعت موسیقی در مورد توسعه سینتی‌سایزرها، درام ماشین‌ها و دیگر پیشرفت‌های تکنولوژیکی که پیش‌بینی میشد با جایگزینی همه انسان‌های ماهر در موسیقی، این حوزه را نابود کنند، اشاره کرده‌اند.
هر دو شرکت بر موضع اولیه خود باقی مانده‌اند و خود را بی‌گناه دانسته و توضیح داده‌اند که شکایات به‌منظور حمله به بازیگران کوچکتر بازار است، زیرا اپلیکیشن‌های آنها نمیتوانند به‌طور دقیق هنرمندان برجسته را بازتولید کنند. پیچیدگی‌های قانونی و سوالات جدید این پرونده‌ها سوالات جدیدی را برای دادگاه‌ها مطرح میکنند، از جمله اینکه آیا هوش مصنوعی میتواند از مواد دارای حق نشر استفاده کند تا چیزی اصیل تولید کند و آیا قانون باید در چنین مواردی استثنا قائل شود.
وضعیت با این واقعیت پیچیده‌تر میشود که در موسیقی، متن، ملودی، هارمونی و ریتم مواد ساخته شده ممکن است میکس شوند، که تعیین یک مورد سرقت ادبی را بسیار چالش‌برانگیزتر میکند. همان‌طور که برایان مک‌برتی، موسیقی‌شناس متخصص در موارد حق نشر، اشاره کرده است که موسیقی بیش از جریان کلمات عوامل دیگری دارد. دارای تن، ریتم و زمینه هارمونیک است. این یک ترکیب غنی از عناصر مختلف است که آن را کمی کمتر واضح میکند.
بحث استفاده منصفانه یکی از عناصر کلیدی این پرونده‌ها احتمالاً مفهوم “استفاده منصفانه” در قانون حق نشر خواهد بود. استفاده منصفانه یک بند قانونی است که به برخی استفاده‌های غیرمجاز از آثار دارای حق نشر بر اساس چندین شرایط مختلف اجازه میدهد، یکی از آنها معمولاً این است که آیا استفاده جدید اثر اصلی را از آنچه که ساخته شده، تبدیل به چیز دیگری میکند یا خیر.
شرکت‌های هوش مصنوعی استدلال میکنند که استفاده آنها از ضبط‌های موجود موسیقی نمونه‌ای بارز از استفاده منصفانه است. با این حال، کارشناسان حقوقی پیشنهاد میکنند که اثبات استفاده منصفانه برای هوش مصنوعی تولیدکننده موسیقی به این سادگی که برای هوش مصنوعی تولیدکننده متن بود، نخواهد بود.
مسیر پیش رو اگر چنین پرونده‌هایی به نتیجه برسند، احتمالاً اتفاقات مهمی برای آینده هوش مصنوعی در صنایع خلاق ایجاد خواهند کرد. بسته به نتایج، ممکن است مباحث فوق تأثیرات گسترده‌ای بر تولیدکنندگان هنر، شرکت‌های فناوری و مصرف‌کنندگان داشته باشد. از منظر تیفت مریت، که هم موسیقیدان است و هم فعال قدیمی در حقوق موسیقیدانان، نگرانی‌ها معتبر به نظر میرسند و بلعیدن کار خلاقانه برای تقلید از آن، خلاقیت نیست. این کار سرقت برای رقابت و جایگزینی آنها است.
اکنون صنعت موسیقی به دلیل بحث‌ها و اختلافات حقوقی جاری در نقطه‌ای بحرانی قرار دارد. سوال اصلی این است که آیا مسائل کنونی حل خواهند شد و چگونه. علاوه بر این، باید نتیجه‌گیری شود که آیا امکان توسعه فناوری برای خلق موسیقی توسط هوش مصنوعی در حالی که حق نشر هنرمندان انسانی حفظ شود، وجود دارد یا خیر.
کلام آخر
ظهور هوش مصنوعی در صنعت موسیقی هم فرصت‌ها و هم چالش‌های جدیدی را به همراه داشته است. از یک سو، توانایی‌های خلاقانه هوش مصنوعی میتواند افق‌های تازه‌ای برای تولید موسیقی و خلق آثار هنری باز کند. از سوی دیگر، نگرانی‌های جدی درباره حقوق مالکیت فکری و حفظ خلاقیت انسانی وجود دارد که باید به آنها توجه شود.
صنعت موسیقی باید راهی بیابد که هم از نوآوری‌های تکنولوژیکی بهره‌برداری کند و هم حقوق هنرمندان را حفظ نماید. نتیجه پرونده‌های حقوقی جاری میتواند نقشی تعیین‌کننده در شکل‌گیری آینده این صنعت ایفا کند و راهنمایی برای همزیستی موثر تکنولوژی و هنر انسانی باشد. البته نمیشه از این مضوع گذشت که هوش مصنوعی کیفیت گوش دادن ما با اسپیکر و هدفون را با استفاده از الگوریتم هایی پیچیده تر از گذشته تغییر داده است و بهبود بخشیده است.
پاسخگوی سوالات شما هستیم
دیدگاهی وجود ندارد!