انحصاری کردن PS5 و Xbox

بررسی دلایل انحصاری کردن PS5 و Xbox چیست ؟

در این مقاله به بررسی دلایل انحصاری کردن PS5 و Xbox میپردازیم. فیل اسپنسر، مدیرعامل بخش گیمینگ مایکروسافت، در طول سال گذشته به طور ناخواسته شک و تردیدهایی را در مورد تعهد بلندمدت این شرکت به ایکس‌ باکس ایجاد کرده است. اسپنسر شایعات مداوم مبنی بر خروج مایکروسافت از بازار کنسول‌ها در چند سال آینده را تکذیب کرده است، اقدامی که میتواند به معنای تسلیم کامل بخش کنسول‌های خانگی قدرتمند به پلی‌ استیشن سونی باشد.

تقریباً یک سال از اتمام خرید بحث‌برانگیز 69 میلیارد دلاری مایکروسافت از اکتیویژن بلیزارد میگذرد و در حالی که این معامله میتوانست به مایکروسافت قدرت دهد تا سونی را به حاشیه براند و در نهایت برتری خود در زمینه بازی‌های انحصاری را بازگرداند، استراتژی پس از معامله مایکروسافت تقریباً خلاف آن چیزی است که انتظار میرفت. مایکروسافت اکنون به شکلی عجیب مصمم است که دست‌کم چند بازی انحصاری خود را برای پلی‌ استیشن 5 و نینتندو سوئیچ نیز عرضه کند. البته به تازگی پلی‌ استیشن 5 پرو سونی معرفی شد که از قابلیت های بالایی نیز برخوردار است.

هدست سونی مدل INZONE H5

8,400,000 تومان مشاهده و خرید

اسپنسر بارها تمایل خود را برای خروج ایکس‌ باکس از کسب و کار بازی‌های انحصاری بیان کرده است. چند هفته پیش، او مجبور شد تصمیم خود مبنی بر عرضه بازی «ایندیانا جونز و دایره بزرگ» که توسط استودیوی داخلی مایکروسافت ساخته شده و در ابتدا به عنوان یک بازی انحصاری در نظر گرفته میشد، برای پلی‌استیشن 5 فقط چند ماه پس از انتشار آن برای ایکس‌باکس و PC، دفاع کند. این استراتژی در برخی محافل باعث ایجاد نگرانی و در نهایت خشم و وحشت شده است.

نگاه اسپنسر کاملاً روشن است. تولید بازی‌های ویدئویی هزینه بالایی دارد و انحصاری کردن بازی‌ها، به دلیل ماهیتش، تعداد بازیکنان را محدود کرده و در نتیجه فروش بالقوه آن را کاهش میدهد. ناشران اگر میخواهند وضعیت مالی ناپایدار توسعه بازی‌های ویدئویی در دهه 2020 را بهبود بخشند، باید به جای انحصاری کردن، به گسترش جامعه بازیکنان خود فکر کنند.

مفهوم انحصاری کردن

پیش از ارزیابی واکنش‌ها به این دیدگاه، لازم است که اصطلاح «انحصاری» را در این زمینه توضیح دهیم، چرا که میتواند به معانی مختلفی اشاره داشته باشد. نینتندو پادشاه انحصاری‌های واقعی است، شما تنها میتوانید بازی‌های این ناشر را بر روی سخت‌افزار خودش بازی کنید. به عبارت دیگر، هرگز نخواهید توانست The Legend of Zelda را روی یک ایکس‌باکس بازی کنید.

سونی و مایکروسافت، به عنوان ناشرانی که بیشتر وابسته به توسعه‌دهندگان شخص ثالث برای ساخت بازی‌های پلتفرم‌های خود هستند، تحت یک تعریف منعطف‌تر از «انحصاری» فعالیت میکنند. بازی Bloodborne از استودیوی FromSoftware، نزدیک‌ترین نمونه به یک انحصاری واقعی در بازار کنسول‌های خانگی قدرتمند است، یک بازی که فقط روی یک پلتفرم، یعنی پلی‌ استیشن، قابل اجرا بوده است. شما نمیتوانید Bloodborne را روی PC بازی کنید. نمیتوانید آن را روی نینتندو سوئیچ اجرا کنید، و قطعاً نمیتوانید آن را روی ایکس‌ باکس بازی کنید. اما Bloodborne یک مورد نادر است.

بازی‌های انحصاری مشهور روی ایکس‌باکس و پلی‌ استیشن، در طولانی مدت معمولاً به یک پلتفرم محدود نمیمانند، بلکه به طور خاص و به صورت نامحدود، کنسول رقیب را کنار میگذارند. برای مثال، سری Marvel’s Spider-Man از استودیوی Insomniac، سال‌ها بعد از انتشار روی پلی‌ استیشن، در نهایت برای PC هم عرضه شد، اما احتمال اینکه بتوانید Spider-Man را روی ایکس‌ باکس بازی کنید، بسیار کم است.

میتوان همین استدلال را در مورد Halo روی ایکس‌ باکس و PC مطرح کرد، اما طبق گفته منابع داخلی صنعت، مایکروسافت قصد دارد این سری نمادین را به پلی‌ استیشن 5 بیاورد. اگر این اتفاق واقعاً رخ دهد، نمیتوان اهمیت غیرمتعارف بودن این اقدام را نادیده گرفت، و واضح است که چرا برخی این تصمیم را به عنوان علامتی از مشکلات داخلی تفسیر میکنند.

برای درک بهتر، به سابقه‌ای مشابه توجه کنید: نینتندو و سگا یک دهه رقیب بازار کنسول‌ها بودند. ماریو و سونیک نمادهای این رقابت بودند، و تنها دلیلی که اکنون میتوانید بازی Sonic Frontiers را روی نینتندو سوئیچ بازی کنید و با شخصیت سونیک در Super Smash Bros. بازی کنید، این است که سگا پس از شکست تجاری Dreamcast در سال 2001 از توسعه کنسول کناره‌گیری کرد و به جای آن، به یک توسعه‌دهنده شخص ثالث تبدیل شد. این همان سرنوشتی است که بسیاری از طرفداران وفادار ایکس‌ باکس برای بخش گیمینگ مایکروسافت از آن هراس دارند.

برتری سونی بر مایکروسافت

سونی مدت‌هاست که در زمینه بازی‌های انحصاری نسبت به مایکروسافت برتری قاطع دارد. سونی توانسته پلی‌ استیشن 5 را به عنوان یک کنسول ضروری برای هر کسی که میخواهد به طور مداوم بازی‌های بزرگ و مشهور مانند The Last of Us ،Spider-Man و Final Fantasy VII Rebirth را بازی کند، معرفی کند.

مزیت شرکت سونی نسبت به مایکروسافت تنها در این نیست که پلی‌ استیشن بازی‌های انحصاری بیشتری دارد یا اینکه به نظر میرسد بازی‌های انحصاری بهتری نسبت به ایکس‌باکس ارائه میدهد، بلکه همچنین بازی‌های انحصاری پلی‌ استیشن معمولاً بهره بهتری از مشخصات فنی قدرتمند کنسول میبرند.

سونی تنها در جنگ انحصاری‌ها برنده نشده، بلکه انحصاری‌ها را به بخش اساسی پیشنهاد ارزش پلی‌استیشن تبدیل کرده است، در حالی که مایکروسافت حداقل از زمان ایکس‌باکس 360 این کار را برای ایکس‌باکس انجام نداده است. پردازنده و کارت گرافیک برتر ایکس‌ باکس سری X در بازی‌هایی مثل Pentiment چندان به چشم نمی‌آیند.

تصمیم برای خرید یک کنسول ویدئویی 500 دلاری هر شش تا هفت سال یک بار، تصمیمی سنگین و پرهزینه است. برای اکثر گیمرها خرید هر دو کنسول در زمان عرضه بسیار گران تمام میشود. به‌ویژه در نسل کنسول‌های فعلی، این موضوع به دلیل کمبود جهانی قطعات در دو سال اول همه‌گیری COVID-19 چالش‌برانگیزتر شد.

اگر شما در سال 2021 ایکس‌ باکس سری X خریداری کردید، با این فرض که تنها راه بازی کردن Starfield خواهد بود، و بعداً متوجه شدید که میتوانستید یک پلی‌استیشن 5 بخرید تا هم Starfield را بازی کنید و هم به بازی‌های انحصاری مثل Astro Bot دسترسی روز اول و انحصاری پلتفرم داشته باشید، احتمالاً احساس سرخوردگی از مایکروسافت خواهید کرد. این نوع عدم قطعیت درباره بازی‌های انحصاری همواره یکی از عوامل درگیری در جنگ کنسول‌ها بوده است.

نینتندو به گیمرها در زمینه انحصاری‌ها دیدگاه نسبتاً باثبات و قابل پیش‌بینی‌ای از نسلی به نسل دیگر ارائه میدهد. اگر میخواهید Pokémon جدید را بازی کنید، باید سخت‌افزار جدید نینتندو را خریداری کنید. اما در مورد سونی و مایکروسافت، انحصاری‌ها به‌طور معمول به دلیل قراردادهای با استودیوهای شخص ثالث، خرید استودیوها و در نظر گرفتن قابلیت‌های کراس-پلی، موضوعی پویا و غیرقابل پیش‌بینی است. به همین دلیل، گیمرها اغلب درگیر بازی انتظارات میشوند.

این موضوع وسوسه‌برانگیز است که طرفداران متعصب یک کنسول به شکلی افراطی اطمینان حاصل کنند که گیمرهای پلتفرم‌های دیگر به بازی‌های انحصاری کنسول آنها دسترسی نداشته باشند، چرا که این موضوع، به عقیده آنها، دلیل خرید کنسولشان را تقویت میکند، حتی اگر در عمل این به معنای فروش کمتر، پایگاه بازیکنان کوچک‌تر و وضعیتی بدتر برای صنعت بازی باشد.

با این حال، انحصاری‌ها ابزاری بسیار قدرتمند برای ساختن هویت برندهای کنسول و میراث ناشران به حساب می‌آیند. برای بسیاری از افراد، نینتندو یعنی Mario ،Zelda و Pokémon؛ ایکس‌ باکس یعنی Halo ،Gears of War و Forza؛ و پلی‌استیشن یعنی The Last of Us ،God of War و Final Fantasy. به‌نوعی، شکست مایکروسافت در جنگ انحصاری‌ها با سونی به هویت ایکس‌ باکس آسیب رسانده است. Halo و Gears در حال حاضر به میراثی ضعیف تبدیل شده‌اند و مایکروسافت هنوز نتوانسته است فرانچایزهای جدید و انحصاری‌ای را عرضه کند که به طور مؤثری جایگزین آنها شوند.

شاید این اختلاف در بلندمدت چندان اهمیت نداشته باشد اگر مایکروسافت بتواند با حداکثر کردن ارزش و تنوع Game Pass از سونی پیشی بگیرد، و اگر کاهش اهمیت بازی‌های انحصاری کنسول‌ها در نهایت به معنای دسترسی بیشتر بازیکنان به بازی‌های بیشتر روی پلتفرم‌های مختلف در بازاری رقابتی‌تر باشد. اما این موضوع حداقل توضیح میدهد که چرا طرفداران متعصب ایکس‌ باکس، که به هویت برند آن وابسته هستند، احساس ناراحتی می‌کنند.

کلام آخر

به نظر میرسد دوران انحصاری‌ بودن بازی‌های کنسولی رو به افول است. تصمیمات اخیر مایکروسافت، مانند عرضه بازی‌های ایکس‌باکس برای پلتفرم‌های رقیب، نشان میدهد که تمرکز صنعت بازی به سمت افزایش دسترسی و تنوع تجربه‌های گیمینگ در حال حرکت است  و البته برای این که از بازی کردن لذت بیشتری ببرید، پیشنهاد میشود از هدفون گیمینگ استفاده کنید.

اسپیکر ادیفایر مدل G2000

5,350,000 تومان مشاهده و خرید

در حالی که سونی همچنان بر بازی‌های انحصاری به عنوان یک نقطه قوت تأکید میکند، تغییرات در استراتژی مایکروسافت ممکن است به نفع بازیکنان باشد، زیرا آنها به بازی‌های بیشتری در پلتفرم‌های مختلف دسترسی پیدا میکنند. اگر این روند ادامه یابد، جنگ کنسول‌ها ممکن است به جای انحصار، بر تنوع محتوا و ارزش ارائه‌شده به بازیکنان متمرکز شود.