اجرای موزیکال اتک آن تایتان ، ترکیب انیمه و برادوی
اجرای موزیکال اتک آن تایتان، ترکیبی منحصربه‌فرد از طرفداران دو دنیای به ظاهر متفاوت را به نمایش گذاشت، طرفدارانی که با علاقه‌ای مشترک گرد هم آمدند. همواره انتظار میرود تماشاگران نیویورکی بر روی صحنه‌های برادوی شاهد نمایش‌های دیزنی، قطعاتی از ساندهیم یا حضور ستاره‌های هالیوود باشند. اما شاید کمتر کسی انتظار داشته باشد که شاهد حضور تایتان کولوسال باشد.
تایتان کولوسال موجودی عظیم‌الجثه و بی‌پوست، با ماهیچه‌های قرمز و بافت‌های نمایان که طعمی از انسان‌ها به دل دارد. این اطلاعات پایه‌ای است برای میلیون‌ها طرفدار مجموعه ژاپنی «اتک آن تایتان» که در دنیایی دیستوپیایی جریان دارد، جهانی که در آن انسان‌ها پشت دیوارهایی بلند پنهان شده و در امنیت زندگی میکنند.
ماه گذشته، حدود 2000 نفر از این طرفداران با پوشش شخصیت‌های محبوب خود، سالن نیویورک سیتی سنتر را برای تماشای شب اول اجرای «اتک آن تایتان: موزیکال» پر کردند. شاید این شکل از سرگرمی‌های صحنه‌ای مبتنی بر مانگا در نگاه اول تازه و عجیب به نظر برسد، اما در ژاپن، نمایش‌ها و موزیکال‌های انیمه‌ای پدیده‌ای فراگیر و معمول هستند.
بعد از سه اجرای پرفروش، تصور اینکه شاید پیوندی میان طرفداران انیمه و تئاتر وجود دارد، دیگر چندان بعید به نظر نمیرسید. برادوی همواره از فرهنگ عامه و مالکیت‌های معنوی شناخته شده و طرفداران آن‌ها بهره میگیرد. موفقیت این نمایش تصویری از آینده‌ای را به نمایش گذاشت که در آن، انیمه دیگر به عنوان چیزی حاشیه‌ای یا جدا از فرهنگ جریان اصلی شناخته نمیشود، بلکه بخشی از آن است. به بیان دیگر، چه کسی میتواند بگوید در چند سال آینده انیمه جزئی استاندارد از صحنه‌های برادوی نخواهد بود؟
اجرای موزیکال اتک آن تایتان
این رویداد منحصربه‌فرد همچنان اتفاقی نادر بود. هر بار که تایتانی ظاهر میشد، شگفتی‌ای بر روی صحنه خلق میشد. برخی از آن‌ها به صورت دیجیتالی روی پرده نمایان میشدند و ساختمان‌ها و افراد را در زیر خود خرد میکردند. برخی دیگر عروسک‌های عظیم‌الجثه‌ای بودند که به دسته‌ای از اپراتورهای هماهنگ نیاز داشتند. تایتان کولوسال با سری بادی و بازوانی بزرگ تصویر شد که حضوری نفس‌گیر داشت.
در مواقعی که تایتان‌ها توجه تماشاچیان را جلب نمیکردند، گروهی بزرگ از بازیگران (بیش از 30 نفر) نمایشی چشمگیر را اجرا میکردند. طراحی شامل سبک‌های گوناگونی بود. کارگردان نمایش، گو اوئکی، که خود قهرمان جهان در برک‌دنسینگ بوده، از تکنیک‌های رقص خیابانی و همکاران سابق خود در این تولید بهره برده بود.
سربازان در «اتک آن تایتان» از تجهیزاتی خاص برای جابه‌جایی عمودی استفاده میکنند. بازیگران نیز با قلاب‌های مخصوص به ارتفاعاتی در کنار تایتان‌ها میرفتند و در هوا چرخیده و به تایتان‌ها حمله میکردند.
عناصر تئاتر موزیکال سنتی نیز در این نمایش حاضر بود. گروه‌هایی از مردم شهر صحنه‌هایی را اجرا میکردند که یادآور صحنه‌های دراماتیک بینوایان بود. اجرای بازیگران حضوری پرشور و بزرگ‌نمایی احساسی داشت، گریه و زاری شخصیت‌ها اپرایی و اغراق‌آمیز بود.
شاید انیمه به نظر تماشاگران آمریکایی منبعی غیرعادی برای یک موزیکال باشد، اما نمایش‌های تئاتری انیمه‌ای طی سال‌های اخیر به غرب راه یافته‌اند. در بهار گذشته، نمایش شهر ارواح از استودیو جیبلی به کارگردانی هایائو میازاکی در لندن به روی صحنه رفت. همچنین، تابستان امسال، موزیکالی بر اساس «دروغ تو در آوریل» نیز در لندن اجرا شد.
این نمایش‌ها تنها به دلیل تازگی موضوع جذاب نیستند، بلکه بسیاری از اقتباس‌ها به شکل نوعی تجربه جدید صحنه‌ای به نام موزیکال‌های 2.5-بُعدی ارائه میشوند. این تولیدات جایی میان دنیای دو بُعدی مانگا، انیمه و بازی‌های ویدئویی و سرگرمی زنده سنتی قرار دارند و از انواع جلوه‌های ویژه، پروژکشن‌ها و عروسک‌گردانی بهره میگیرند.
در اولین اجرای «اتک آن تایتان: موزیکال»، هر بار که شخصیتی محبوب وارد صحنه میشد، تماشاگران با هیجان فریاد و تشویق میکردند. گو اوئکی درباره آوردن این تولید به نیویورک برای نخستین اجرای بین‌المللی‌اش میگوید که او همیشه برادوی را با دید یک طرفدار تحسین میکرده است. او همچنین تجربه حضور در اجراهای ژاپنی آثار محبوبش، مانند «مرد موسیقی» و «فوتلوس»، را دارد. اوئکی به نیویورک تایمز گفته که به خاطر عشق به برادوی وارد این حرفه شده و همیشه میخواسته اثر خود را به تماشاگران نیویورکی نشان دهد.
چه کسی میتواند تعیین کند که برادوی باید چگونه باشد یا نباشد؟ چند دهه پیش، اقتباس‌های عامه‌پسند مانند «بیتل‌جوس» یا «بازگشت به آینده» به همان اندازه برای طرفداران سنتی برادوی غیرعادی به نظر میرسید که شاید امروز انیمه به نظر بیاید.
این موزیکال‌های 2.5-بُعدی نه تنها ترکیبی از دنیای دو بُعدی و سه بُعدی هستند، بلکه ترکیبی از آنچه بسیاری هنر والا و فرهنگ عامه میدانند نیز محسوب میشوند. تولیداتی مانند «اتک آن تایتان: موزیکال» محتوای صحنه‌های تئاتر را متنوع‌تر کرده و مرز میان فرهنگ والا و عامه را به چالش میکشد. البته موسیقی ها این فیلم طرفدارن زیادی دارد که پیشنهاد میشود که حتما با اسپیکر و هدفون آن ها را گوش کنید.
کلام آخر
ترکیب انیمه و تئاتر در موزیکال‌هایی همچون «اتک آن تایتان: موزیکال» نه تنها هنر والای تئاتر را غنی‌تر میکند، بلکه مرزهای میان فرهنگ والا و عامه را به چالش میکشد. این تولیدات نمایشی که میان دنیای دوبعدی انیمه و سرگرمی زنده سنتی قرار میگیرند، به عنوان پدیده‌ای نو و متفاوت در دنیای هنر شناخته میشوند و احتمالا در آینده جایگاه ویژه‌ای در صحنه‌های برادوی پیدا خواهند کرد.
پاسخگوی سوالات شما هستیم
دیدگاهی وجود ندارد!